Arhitekt Jurij Kobe opisuje kućicu za odmor u Ankaranu kao etidu, odnosno kao vježbu u disciplini promišljene arhitekture kad kaže: “Arhitektura je umjetnost potrebnog u, po mogućnosti, logičnom obliku. Možda je u manjem mjerilu najlakše izraziti taj moj kredo.”

Pripovijest počinje već od mjesta. Radi se o Mediteranu. Kuća nastavlja gradnju u regiji, no na moderan način i bez historijske patetike.